حمل و نقل پیشرفته اسرائیل در تجارت خاورمیانه
اسرائیل دارای یک سیستم حمل و نقل و ارتباطات پیشرفته است که نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی این کشور ایفا می‌کند. از نظر جاده‌ای، شبکه وسیعی از بزرگراه‌ها و جاده‌های آسفالت شده در سراسر کشور ایجاد شده است که بیشتر مناطق اسرائیل را به یکدیگر متصل می‌کند. سامانه اتوبوسرانی داخلی و بین‌شهری با مدیریت چندین شرکت بزرگ مانند «اگد» و «دان» فعالیت می‌کند و از مهم‌ترین وسایل حمل و نقل عمومی است. همچنین، حمل و نقل ریلی در کشور با مدیریت راه‌آهن اسرائیل طی سال‌های اخیر گسترش یافته و خطوط ریلی متعددی برای اتصال شهرهای بزرگ و از جمله طرح‌های قطار سریع‌السیر تل‌آویو به اورشلیم، توسعه یافته است.
- حمل و نقل ریلی: نوار غزه شبکه کوچک و محدودی از جاده ها دارد. این منطقه دارای یک خط استاندارد شمالی-جنوبی است که با خطوط کمی از بین رفته و بلااستفاده مانده است. این راه آهن قبلاً در جنوب به راه آهن مصر و در شمال به راه آهن اسرائیل ختم می شد.
- حمل و نقل دریایی: کشتی ها از طریق دریا اجازه ورود یا خروج از نوار غزه را ندارند و نیروی دریایی اسرائیل از عبور کشتی ها به غزه جلوگیری می کند. کالاها از طریق گذرگاه رفح در جنوب غزه در مرز مصر و پنج گذرگاه در مرز اسرائیل وارد غزه می شوند. علاوه بر این، در جنوب غزه، مردم از مصر با حفر تونل وارد نوار غزه می شوند.
- بندر غزه: ساخت تنها بندر در نوار غزه پس از آغاز انتفاضه الاقصی در سال 2000 رها شده است. ماهیگیری در سواحل غزه انجام می شود. ارتش اسرائیل تنها به ماهیگیران غزه اجازه می دهد تا در فاصله 5.5 کیلومتری از ساحل صید کنند. این مسافت قبلاً 11 کیلومتر بود اما در ابتدای سال 2014 کاهش یافت.
- حمل و نقل هوایی : فرودگاه بین المللی غزه در 24 نوامبر 1998، پس از توافقات حاصل شده در توافقنامه دوم اسلو در سال 1995 و یادداشت تفاهم Wi-Fi در سال 1998 افتتاح شد. این فرودگاه به مبلغ 86 میلیون دلار توسط ژاپن، مصر، عربستان سعودی، اسپانیا، آلمان و مراکش در جنوب نوار غزه ساخته شده است. ظرفیت این فرودگاه 700000 نفر در سال بود. این فرودگاه به دستور اسرائیل در اکتبر 2000 بسته شد و باند آن توسط نیروهای دفاعی اسرائیل در دسامبر 2001 تخریب شد. از آن زمان فرودگاه به فرودگاه بین المللی یاسر عرفات تغییر نام داد.
- خطوط ارتباطی تلفن: نوار غزه دارای یک سیستم تلفن ثابت اولیه است که توسط یک سیستم کابل هوایی ارائه می‌شود و همچنین طیف وسیعی از خدمات تلفن همراه توسط یک پلتفرم ( Jowl ) یا ارائه‌دهندگان خدمات اسرائیلی مانند Cellcom ارائه می‌شود . چهار شرکت در نوار غزه در حال ارائه خدمات اینترنتی هستند که در حال حاضر بر سر اینترنت پرسرعت و اینترنت تلفنی با یکدیگر رقابت می کنند.
اکثر خانوارهای غزه دارای رادیو و تلویزیون (70 درصد) و حدود 20 درصد دارای رایانه شخصی هستند. مردم ساکن نوار غزه دارای شبکه های تلویزیونی ماهواره ای (شبکه های تلویزیونی الجزیره، مصر و لبنان و غیره)، کانال های خصوصی محلی، و همچنین رادیو فلسطین و شبکه های رادیویی و تلویزیونی اول و دوم اسرائیل هستند. هواپیمایی نیز بخشی مهم از زیرساخت‌های حمل و نقل را تشکیل می‌دهد. فرودگاه بین‌المللی بن گوریون، که بزرگترین و پرترددترین فرودگاه اسرائیل است، به عنوان دروازه ورودی اصلی بین‌المللی کشور عمل می‌کند و کشورهای زیادی از طریق این فرودگاه به اسرائیل پرواز دارند. مدیریت حمل و نقل هوایی بر عهده شرکت هواپیمایی ال-عال است که پروازهای داخلی و بین‌المللی متعددی را پوشش می‌دهد.
از منظر ارتباطات، اسرائیل جزو کشورهای پیشرو در فناوری ارتباطات و اطلاعات به‌شمار می‌آید. با شبکه‌های مخابراتی پیشرفته و اینترنت پرسرعت، این کشور به مرکزی برای نوآوری در حوزه تکنولوژی تبدیل شده است. نفوذ اینترنت در میان جمعیت بسیار بالاست و سرویس‌های ارتباطی شامل شبکه تلفن همراه و ثابت به خوبی توسعه یافته‌اند. اسرائیل همچنین به واسطه شرکت‌های فناورانه‌اش، نظیر Waze و Mobileye، در سطح جهانی شناخته شده است و نقش مهمی در نوآوری و تولید فناوری‌های ارتباطی و نرم‌افزاری دارد.
-
کشاورزی و صنعت در اسرائیل از سال 1948 به طور قابل توجهی رشد کرده است. این پیشرفت به دلیل فناوری‌های پیشرفته و سیاست‌های اقتصادی خاص دولت اسرائیل بوده است. با وجود تولید محصولات با کیفیت بالا، فلسطینی‌ها به دلیل محدودیت‌های سیاسی و نظامی از دسترسی به زمین‌ها و منابع آبی محروم مانده‌اند. اسرائیل یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی مانند گل رز و هندوانه است. در بخش صنعت، این کشور در زمینه فناوری اطلاعات و بیوتکنولوژی پیشرو است. با این حال، نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی عمیق وجود دارد که کارگران فلسطینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. صادرات صنعتی اسرائیل در دو دهه گذشته شش برابر شده است، اما این توسعه با نادیده گرفتن حقوق فلسطینی‌ها همراه بوده است. همچنین، صنعت الماس اسرائیل بزرگترین در نوع خود در جهان است، اگرچه این کشور خود فاقد معادن الماس است. تضاد میان پیشرفت اقتصادی و نقض حقوق انسانی چالش‌های جدی برای دستیابی به صلح ایجاد کرده است.
-
اسرائیل کشوری در خاورمیانه با جغرافیای متنوع و منابع طبیعی غنی است. این کشور با لبنان، سوریه، اردن و مصر هم‌مرز است و مساحت آن حدود ۲۰,۷۵۰ کیلومتر مربع می‌باشد. تنوع زبانی شامل عبری، عربی و زبان‌های دیگر نشان‌دهنده فرهنگ غنی این کشور است. تل آویو به عنوان مرکز اقتصادی و اورشلیم به عنوان پایتخت شناخته می‌شوند. اسرائیل دارای آب و هوای مدیترانه‌ای با تابستان‌های گرم و زمستان‌های معتدل است که امکان کشت محصولات مختلف را فراهم می‌کند. همچنین، دریاچه کنرنت منبع آب شیرین مهمی برای کشاورزی است. اسرائیل به عنوان یک کشور توسعه‌یافته با سیستم پارلمانی، در رتبه‌بندی‌های جهانی از نظر تولید ناخالص داخلی و شاخص توسعه انسانی جایگاه بالایی دارد. آموزش زبان عربی در مدارس دولتی اجباری شده تا دو فرهنگ یهودیت و عربستان را نزدیک‌تر کند.
-
اسرائیل با سیستم حمل و نقل و ارتباطات پیشرفته، نقش کلیدی در توسعه اقتصادی و اجتماعی خود ایفا می‌کند. شبکه وسیع جاده‌ها و بزرگراه‌ها، اتوبوسرانی داخلی و بین‌شهری، و حمل و نقل ریلی از جمله ویژگی‌های این سیستم هستند. همچنین، فرودگاه بین‌المللی بن گوریون به عنوان دروازه ورودی اصلی کشور عمل می‌کند. در نوار غزه، وضعیت حمل و نقل محدود است؛ کشتی‌ها اجازه ورود ندارند و فرودگاه یاسر عرفات پس از بسته شدن به حال خود رها شده است. ارتباطات تلفنی نیز با وجود رقابت بین ارائه‌دهندگان خدمات، به خوبی توسعه یافته است. اسرائیل به عنوان یک مرکز نوآوری در فناوری اطلاعات شناخته می‌شود.
-
فرهنگ و اقتصاد اسرائیل تحت تأثیر تاریخ و تنوع قومی قرار دارد. این کشور به دلیل مهاجرت یهودیان از نقاط مختلف جهان، فرهنگی چندوجهی را تجربه کرده است. اسرائیل به عنوان پیشرفته‌ترین کشور در غرب آسیا، در زمینه‌های صنعتی و اقتصادی رشد چشمگیری داشته و به یکی از مراکز فناوری پیشرفته تبدیل شده است. با این حال، این رشد اقتصادی به هزینه‌های معیشتی فلسطینیان انجامیده و نابرابری‌های اجتماعی را تشدید کرده است. اسرائیل با تکیه بر منابع طبیعی خود، به ویژه گاز طبیعی، در تلاش است تا به یک صادرکننده تبدیل شود. همچنین، وابستگی اقتصادی به حمایت‌های خارجی، به ویژه از ایالات متحده، بر ابعاد سیاسی و اجتماعی این کشور تأثیرگذار است. در کنار موفقیت‌های اقتصادی، انتقادات جهانی نسبت به سیاست‌های ناعادلانه اسرائیل نیز وجود دارد که نشان‌دهنده چالش‌های موجود در زمینه حقوق بشر و عدالت اجتماعی است.
-
تجارت بین اسرائیل و کشورهای عربی خلیج فارس با وجود عدم روابط رسمی، سالانه بیش از یک میلیارد دلار ارزش دارد. تحلیل موسسه تغییرات جهانی بلر نشان می‌دهد که صادرات اسرائیل به این کشورها بیشتر از صادرات به کشورهای قدرتمند اقتصادی مانند روسیه و ژاپن است. این مبادلات عمدتاً از طریق کشورهای ثالث انجام می‌شود و در صورت رسمی شدن روابط، ممکن است حجم صادرات اسرائیل به این کشورها چند برابر شود. محصولات اسرائیل به بازارهای قطر، امارات و عربستان سعودی وارد می‌شود. همچنین، طرح‌هایی برای بازسازی زیرساخت‌های نفت و گاز و احداث خطوط ریلی بین اسرائیل و کشورهای عربی وجود دارد که هدف آن کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل است. با وجود عدم روابط رسمی، نشانه‌هایی از عادی‌سازی روابط مشاهده شده است که شامل همکاری‌های امنیتی و اجازه عبور هواپیماها از حریم هوایی عربستان می‌شود.
