مردم بحرین: تنوع قومی و فرهنگی در تجارت خاورمیانه

تقریباً نیمی از جمعیت مردم بحرین عرب‎ ‎هستند و بیشتر ساکنان آن بحرینی های بومی ‏هستند، اما تعداد کمی فلسطینی، عمانی ها یا سعودی ها هم در بحرین زندگی می ‏کنند.‏‎ ‎ساکنان متولد خارجی که‎ ‎حدود نیمی از جمعیت را تشکیل می دهند بیشتر ‏از ایران‎ ‎، هند‎ ‎، پاکستان‎ ‎، انگلیس‎ ‎و ایالات متحده هستند.‏‎ ‎حدود سه پنجم نیروی کار‎ ‎متولد ‏خارج بحرین هستند‎.‎ عربی‎ ‎زبان رسمی بحرین است.‏‎ ‎با این حال ، انگلیسی‎ ‎به طور گسترده مورد استفاده قرار می ‏گیرد و در همه مدارس زبان دوم اجباری است. زبان فارسی‎ ‎نیز رایج است، اگرچه بیشتر در ‏خانه صحبت می شود.‏‎ ‎تعدادی از زبانهای دیگر در بین مهاجران در بحرین از ‏جمله اردو‎ ‎، هندی‎ ‎و تاگالوگ صحبت می شود‎ ‎‏.‏‎  ‎

عمده جمعیت عرب بحرین مسلمان هستند و شامل هر دو فرقه اهل سنت‎ ‎و شیعه بوده که ‏دین شیعه بین اکثریت مردم بحرین رواج بیشتری دارد.‏‎ ‎خانواده حاکم و بسیاری از ‏ثروتمندترین و با نفوذترین بحرینی ها مذهب سنی دارند و این تفاوت علت اصلی تنش های ‏سیاسی و اجتماعی بین شیعه و سنی بوده است.‏‎ ‎مسیحیان  حدود نیمی از باقی مانده یک ‏پنجم از جمعیت بوده، با بقیه افراد که متشکل از یهودیان، هندوها و بهاءیی ها هستند.‏‎ بیشتر جمعیت بحرین را عرب‌ها تشکیل می‌دهند. زبان عربی زبان رسمی کشور است و اکثریت مردم به طور عمده از فرقه شیعه اسلام پیروی می‌کنند. مردم عرب بحرین اغلب به عنوان مسلمانان مذهبی، مهمان‌نواز و بسیار مهربان شناخته می‌شوند. آداب و رسوم اسلامی در زندگی روزمره آنها تأثیر قوی دارد.

گروهی از مردم بحرین به عنوان بحرینی‌های فارسی زبان شناخته می‌شوند. آنها زبان فارسی را صحبت می‌کنند و اغلب پیروان مذهب شیعه هستند. این گروه از لحاظ فرهنگی و ادبیاتی تأثیر قوی از فرهنگ ایران دارند و آداب و رسومی مشترک با مردم ایران دارند. بحرین میزبان جمعیتی از مهاجران خلیجی نیز می‌باشد. این گروه شامل افرادی از کویت، عراق، عمان و مناطق دیگر خلیج فارس است. آنها فرهنگ و زبان خاص خود را دارند و اغلب به عنوان کارمندان در صنعت نفت و سایر صنایع مرتبط فعالیت می‌کنند. گروهی از مهاجران از کشورهای آسیای جنوبی مانند هند، پاکستان و بنگلادش نیز در بحرین ساکن هستند. آنها فرهنگ و زبان خود را حفظ کرده‌اند و به عنوان جزء متمایزی از جامعه بحرینی تلقی می‌شوند.

در حال حاضر اکثریت مردم در شهرها زندگی می کنند، اما در شمال و شمال غربی جزیره ‏اصلی، جایی که آبیاری از مدت ها قبل با استفاده از آب آرتزیس انجام می شده، دهکده های ‏کوچک متعدد و خانه های جدا شده وجود دارد که شیوه زندگی آنها باغداری است.‏‎ ‎این منطقه ‏جنبه باروری زیادی دارد که با ظاهر بیابانی بسیاری از کشورها‎ ‎کاملاً متضاد است.‏‎ ‎روستاها در ‏بیشتر موارد شامل خانه های مسقف قابل توجهی هستند که از سنگ یا بتون ساخته شده اند. ‏برخی از شهرک های موقت ماهیگیران و فقرا هنوز از براستی (شاخه های نخل) ساخته شده ‏است. شهرک های اقامتی دائمی کمی در نیمه جنوبی جزیره بحرین و یا در جزایر کوچکتر ‏وجود دارد.‏‎ ‎

‎ ‎بیش از یک سوم از زندگی مردم در دو شهر اصلی، منامه‎‎ ‎و المحرق‎ می باشد. منامه‎ با بندر آن ‏از‎ ‎مینا‎ ‎، سلمان، بزرگترین شهرهای آن است و شامل ادارات دولتی اصلی، کسب و کار و منطقه ‏مالی، بسیاری از‎ ‎هتل‎ ‎های بزرگ ، مغازه ها به سبک غربی، و یک بازار سنتی عرب‎ ‎سوق دار می ‏باشد.‏‎ ‎‏ ظاهر مجزا مدرن در مقایسه با المحرق‎، که پر تراکم است منطقه بسیار باریک و خیابان ‏پیچ در پیچ دارد.‏‎ ‎سکونتگاههای مهم دیگر عبارتند از عالی، در نزدیکی مرکز جزیره بحرین که ‏عمدتا برای کارکنان خارج از کشور شرکت نفت‎ Brain (Bapco) ‎ساخته شده ‏است‎. ‎مدینه عیسی (شهر‏‎ ‎عیسی )، یک اجتماعی است که توسط دولت در سال 1968 تاسیس ‏شده است. ‏‎ ‎شهرک های مهم آن شامل  آل‎ ‎ریفا‎ ‎،‎ ‎الشمالی (شمال‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، ‏‎ ‎الشرقی (شرق‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، الغربی (غرب‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، و مدینه حمد است که در سال 1984 تکمیل شد‎.‎