اقتصاد ماداگاسکار عمدتاً بر پایه کشاورزی، ماهیگیری، معدن و جنگلداری استوار است. این کشور یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان وانیل، میخک و یلانگ یلانگ در جهان به شمار می‌رود. علاوه بر این، ماداگاسکار مقادیر قابل‌توجهی قهوه، کاکائو، شکر و منسوجات را صادر می‌کند. با وجود منابع طبیعی غنی، این کشور با فقر و توسعه‌نیافتگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و برای تحریک رشد اقتصادی به کمک‌های خارجی و سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی متکی است.

سیستم مالی ماداگاسکار همچنان در حال توسعه است. اگرچه چندین بانک و مؤسسه مالی خرد در این کشور فعالیت می‌کنند، دسترسی به خدمات مالی، به‌ویژه در مناطق روستایی، محدود است. واحد پول ماداگاسکار، آریاری (MGA)، با نوساناتی روبرو بوده و تورم یکی از مشکلات مداوم اقتصادی کشور است. تلاش‌ها برای تقویت بخش مالی در جریان است، اما فساد و بی‌ثباتی سیاسی به‌طور مداوم پیشرفت‌های قابل‌توجهی را مختل کرده‌اند.

در زمینه تجارت با کشورهای غرب آسیا و خاورمیانه، ماداگاسکار عمدتاً محصولات کشاورزی مانند وانیل، آبزیان و ادویه‌جات را صادر می‌کند. صادرات این کشور بیشتر به بازارهای خاصی که به محصولات ارگانیک و با کیفیت بالا علاقه‌مند هستند، هدف‌گذاری شده است. از سوی دیگر، ماداگاسکار از این مناطق ماشین‌آلات، محصولات نفتی، وسایل نقلیه و کالاهای مصرفی وارد می‌کند. کشورهایی مانند امارات متحده عربی، عربستان سعودی و ترکیه روابط تجاری رو به رشدی با ماداگاسکار دارند که بیشتر به نیاز ماداگاسکار به محصولات صنعتی و سوخت برمی‌گردد.

تراز تجاری با خاورمیانه و غرب آسیا اغلب به زیان ماداگاسکار است، زیرا این کشور بیشتر از آنچه صادر می‌کند، واردات دارد. با این حال، در بخش‌هایی مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، کشاورزی و گردشگری پتانسیل رشد وجود دارد، زیرا ماداگاسکار به دنبال تنوع‌بخشی به اقتصاد خود است. دولت این کشور برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی تلاش می‌کند، اما چالش‌هایی مانند ضعف حاکمیت، شبکه‌های حمل و نقل محدود و کمبود انرژی همچنان موانع اصلی بر سر راه توسعه اقتصادی ماداگاسکار هستند.