شناسایی یاقوت اصلی با دقت و تجربه، تجارت جواهرات

شناسایی یاقوت اصلی از تقلبی یا مصنوعی نیاز به دقت و تجربه دارد، اما چند روش وجود دارد که می‌تواند به این فرآیند کمک کند. یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های یاقوت طبیعی، وجود *شاملک‌ها* یا همان ناخالصی‌های درونی است. این ناخالصی‌ها که ممکن است به‌صورت رگه‌ها، حباب‌های کوچک یا ساختارهای ریز دیده شوند، در زیر لوپ یا میکروسکوپ به وضوح قابل مشاهده‌اند. یاقوت‌های طبیعی به‌ندرت کاملاً بی‌عیب هستند، در حالی که یاقوت‌های مصنوعی یا تقلبی اغلب ظاهری بسیار یکدست و بدون عیب دارند. یکی دیگر از روش‌های تشخیص، آزمایش سختی است. یاقوت، به‌عنوان یکی از سخت‌ترین مواد طبیعی، در مقیاس موهس درجه 9 دارد و تنها الماس سخت‌تر از آن است. برای آزمایش، می‌توان یاقوت را روی سطحی سخت کشید. اگر یاقوت اصلی باشد، خطی روی آن سطح ایجاد می‌کند، اما خودش آسیب نمی‌بیند. با این حال، این روش باید با احتیاط انجام شود، زیرا ممکن است به سنگ آسیب وارد شود.

یکی از نشانه های تشخیص سنگ عبور از سنگ پرتوهای UV است و انواع پروتزها این خاصیت یاقوتی ندارند. به طور کلی تمام سنگ های قیمتی و جواهرات دارای نمونه مشابه و تقلبی هستند که قیمت آن بسیار کمتر از نمونه واقعی است. نحوه تشخیص نوع اصلی تقلبی یکی از مهم ترین مواردی است که همیشه در خرید جواهرات باید به آن توجه کرد که در قسمت زیر به سه روش تشخیص آن می پردازیم:

1. رنگ و درخشش:
   یکی از راه های شناخت یاقوت اصلی، تقلبی بودن رنگ آن است. نوع اصلی آن در برابر نورها روشن و شفاف است و این خاصیت یاقوت است و در سنگ های تقلبی بیشتر این رنگ ها مات هستند. اگر سنگ جواهر قرمز تیره باشد، ممکن است گارنت باشد. رنگ قرمز یکدست این نگین را همه جا بررسی کنید و اگر لکه هایی خراشیده و رنگ دیگری پیدا کردید نشان دهنده تقلبی بودن آن است.
2. یاقوت سرخ را با لیوان قرمز  مقایسه
   کنید: سنگ های قیمتی و انواع دیگر با استفاده از شیشه جعل می شوند. اگر شیشه و سنگ شبیه هم بودند، می بینید که سنگ تقلبی است.
3. سعی کنید سطح آن را خراش دهید: 
   سنگ های قیمتی درجه سختی بالایی دارند و همانطور که در بالا ذکر شد یکی از خواص یاقوت این است که فقط الماس و یک سنگ دیگر می توانند آن را خراش دهند. با استفاده از همین خاصیت یاقوت سرخ تا حد زیادی می توانید نوع اصلی را از تقلبی جدا کنید. بنابراین هرکس و شیء به جز موارد فوق اگر بتواند آن را خراش دهد نشان دهنده تقلبی بودن سنگ است و سنگ های تقلبی این خاصیت یاقوت اصلی را ندارند.

رنگ یاقوت نیز راهنمای خوبی است. یاقوت‌های طبیعی معمولاً دارای رنگ قرمز عمیق و زنده هستند، اما این رنگ ممکن است کمی ناهماهنگ باشد و در برخی قسمت‌ها تغییراتی دیده شود. در مقابل، یاقوت‌های مصنوعی اغلب رنگی یکنواخت و بیش از حد شفاف دارند. همچنین، اگر یاقوت تحت نور UV قرار گیرد، ممکن است رنگی فلورسنت (معمولاً قرمز) نشان دهد، که بسته به منبع سنگ می‌تواند نشانگر طبیعی یا مصنوعی بودن آن باشد. ولی مراجعه به جواهرساز یا متخصص گوهرشناسی بهترین راه برای شناسایی یاقوت اصلی است. این افراد با استفاده از ابزارهایی مانند اسپکتروسکوپ، میکروسکوپ گوهرشناسی، یا آزمون‌های پیشرفته‌تر می‌توانند ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های نوری یاقوت را بررسی کنند. برای اطمینان کامل، می‌توان از آزمایشگاه‌های معتبر گواهی اصالت برای سنگ درخواست کرد.