موقعیت جغرافیایی ارمنستان و تأثیر آن بر تجارت کالا
ارمنستان، کشوری در منطقه قفقاز، در جنوب رشته کوه بزرگ قفقاز و از بخش جلویی به ارتفاعات شمال غربی آسیا مشرف است. از شمال و شرق ارمنستان به گرجستان و آذربایجان محدود می شود، در حالی که همسایگان آن در جنوب شرقی و غرب به ترتیب ایران و ترکیه هستند. نکسچیوان منطقه ای واقع در جمهوری آذربایجان، از جنوب غربی با ارمنستان هم مرز است. پایتخت ارمنستان ایروان است. ارمنستان مدرن شامل تنها یک بخش کوچک از ارمنستان باستان، یکی از قدیمی ترین مراکز در جهان از لحاظ تمدن است. ارمنستان در ارتفاعات خود از سواحل جنوبی مرکزی دریای سیاه تا دریای خزر و از دریای مدیترانه تا دریاچه ارومیه در ایران کنونی امتداد دارد.
با توجه به موقعیت جغرافیایی ارمنستان، این کشور در منطقه دسترسی آسانی به دریای سیاه و دریای خزر دارد و از این طریق به بازارهای جهانی متصل است. ارمنستان کشوری کوهستانی است که دارای تنوع زیاد مناظر و بی ثباتی بافت از لحاظ زمین شناسی است. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا 5900 فوت (1800 متر) است . هیچ دشتی در ارمنستان وجود ندارد: نیمی از قلمرو ارمنستان در ارتفاعات 3300 تا 6،600 فوت قرار دارد و فقط حدود یک دهم زیر 3300 فوت در مناطق کم ارتفاع قرار دارد.
ارمنستان باستان مورد تهاجم نیروهای خارجی قرار گرفت، در نهایت استقلال خود را در قرن 14 میلادی از دست داد. فرمانروایی آنجا قرن ها بر فاتحان عثمانی و فارس، وجود اقوام ارمنی را به خطر می انداخت. در طول قرن نوزدهم ارمنستان شرقی به روسیه پیوست، در حالی که ارمنستان غربی تحت سلطه عثمانی بود، و در سالهای 1894–96 و 1915 دولت عثمانی دست به کشتارهای منظم و اخراج ارمنیان زد. ارمنستان یک کشور قرقیزی در منطقه قفقاز است و در جنوب غربی قفقاز قرار دارد. موقعیت جغرافیایی ارمنستان به صورت زیر است:
- مختصات جغرافیایی: 40.0691 درجه شمالی عرض و 45.0382 درجه شرقی طول
- مرزها: ارمنستان به صورت مستقیم با چهار کشور همسایه مرز مشترک دارد.
- همسایه شمالی: گرجستان
- شمال شرق: آذربایجان (ناحیه نخجوان)
- شرق: آذربایجان (ناحیه ناخچیوان)
- جنوب و غرب: ایران
- غرب: ترکیه
قسمت شمال غربی ارتفاعات ارمنستان شامل کوه آراگاتس (آلاغز) ، بلندترین قله (13418 فوت یا 4090 متر) در کشور - ترکیبی از رشته کوه های بلند، دره های عمیق رودخانه ها و فلات های گدازه ای است که دارای آتشفشان های منهدم شده است. در شمال و شرق، محدوده Somkhet ، Bazum ، Pambak ، Gugark ، Areguni ، Shakhdag و Vardenis از قفقاز کوچک در بخش شمالی ارمنستان قرار دارد. فلاتهای آتشفشانی مرتفع (لوری ، شیراک و دیگر مناطق) که توسط دره های عمیق رودخانه جدا شده اند، در میان این محدوده قرار دارند.
در قسمت شرقی ارمنستان ، حوضه سوان، در دریاچه سوان (525 مایل مربع) و در دامنه هایی به ارتفاع 11800 فوت و در ارتفاع حدود 6200 فوت امتداد دارد. در جنوب غربی، یک فرورفتگی بزرگ - دشت آرارات در دامنه کوه آراگاتس و محدوده گغاما قرار دارد. رود ارس این دشت مهم را به دو نیمه، نیمه شمالی در ارمنستان و جنوب در ترکیه و ایران تقسیم می کند. ارمنستان در معرض زلزله های مخرب قرار دارد . در 7 دسامبر 1988 ، زمین لرزه شهر شمال غربی اسپیتاک را ویران کرد و خسارات زیادی به لنینناکان (گیومری کنونی)، دومین شهر پرجمعیت ارمنستان وارد کرد. حدود 25000 نفر کشته شدند.
ارمنستان از لحاظ جغرافیایی موقعیتی استراتژیک دارد زیرا در قلب منطقه قفقاز قرار دارد و از لحاظ جغرافیایی ارتباطات حیاتی بین مناطق مختلف جغرافیایی قفقاز را ایجاد می‌کند. موقعیت جغرافیایی ارمنستان به دلیل عبور مسیرهای حمل و نقل بین آسیای مرکزی، روسیه، قفقاز جنوبی، خاورمیانه و اروپا بسیار حائز اهمیت است. علاوه بر این، ارمنستان به دلیل مرزهای مشترک با چهار کشور، شامل گرجستان، آذربایجان، ایران و ترکیه، در موقعیتی منحصربه‌فرد قرار دارد. این موقعیت می‌تواند ارمنستان را به یک هاب حمل و نقل بین المللی تبدیل کند و به تجارت و تبادلات اقتصادی بین این مناطق کمک کند. ارمنستان دسترسی نزدیک به منابع طبیعی مهمی مانند نفت، گاز و معادن دارد. همچنین، وجود مسیرهای حمل و نقل مهم مانند خطوط راه آهن و جاده‌های بین‌المللی نیز به ارمنستان کمک می‌کند تا در تجارت و تبادلات بین المللی نقش مهمی ایفا کند.
-
کشاورزی در ارمنستان با وجود چالش‌های اقتصادی و زمین‌های محدود، همچنان بخش مهمی از اقتصاد این کشور را تشکیل می‌دهد. حدود دو پنجم تولید ناخالص داخلی و یک پنجم نیروی کار به این بخش وابسته است. پس از استقلال، اصلاحات ساختاری در کشاورزی و صنعت انجام شد که شامل خصوصی‌سازی و آزادسازی قیمت‌ها بود. زمین‌های زراعی ارمنستان به دلیل شرایط جغرافیایی و تاریخی محدود است و بیشتر در دشت آرارات و مناطق کوهستانی قرار دارد. محصولات اصلی شامل انگور، هلو، زردآلو، سیب و گیلاس هستند که به صنایع مختلف مواد اولیه تأمین می‌کنند. همچنین دامداری نیز در این کشور رواج دارد و مراتع وسیع آلپ به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.
-
جمعیت ارمنستان عمدتاً از ارامنه تشکیل شده است که زبان ارمنی را صحبت می‌کنند. اقلیت‌های قومی شامل کردها، روس‌ها و دیگر گروه‌ها نیز در این کشور زندگی می‌کنند. تاریخچه مهاجرت ارامنه به دلیل جنگ‌ها و کشتارها، به ویژه در قرن بیستم، منجر به کاهش جمعیت شده است. فرهنگ غنی ارمنستان تحت تأثیر فرهنگ‌های مختلف خاورمیانه و اروپا قرار دارد. اکثریت مردم پیرو مذهب گریک کاتولیک هستند و هنر و معماری این کشور نشان‌دهنده تأثیرات تاریخی است. با وجود این، نرخ زاد و ولد پایین و مهاجرت جوانان به دلایل اقتصادی باعث کاهش جمعیت شده است. در حال حاضر، امید به زندگی در ارمنستان حدود 75 سال است و جمعیت زیر 30 سال نیز بیش از دو پنجم کل جمعیت را تشکیل می‌دهد.
-
صنعت ارمنستان در سالهای اخیر پیشرفت‌هایی داشته، اما هنوز به توسعه کامل نرسیده است. این کشور دارای معادن مهمی از جمله مس و طلا است که نیاز به سرمایه‌گذاری و تکنولوژی پیشرفته دارد. صنعت خودروسازی در حال رشد بوده و تولید کامیون و اتوبوس در این کشور انجام می‌شود. همچنین، صنعت الکترونیکی و فناوری اطلاعات با تولید نرم‌افزارها و سخت‌افزارها در حال توسعه است. صنایع غذایی نیز با تولید محصولات کشاورزی و فرآوری آن‌ها برای صادرات فعال هستند. ارمنستان در حوزه تکنولوژی اطلاعات برتری دارد و شرکت‌های مالی و بانکی تحت نظارت دقیق فعالیت می‌کنند. ایروان، گیومری و وانادزور مراکز اصلی صنعتی هستند که به تولیدات مختلفی از جمله پوشاک، فرش و کفش می‌پردازند. همچنین، پروژه‌های برق‌آبی برای تأمین انرژی صنایع اهمیت زیادی دارند.
-
ارمنستان با چالش‌های جدی در حمل و نقل زمینی به دلیل زمین‌های کوهستانی مواجه است. شبکه جاده‌ای متراکم و خطوط هوایی به ایروان متصل هستند، اما راه‌آهن‌ها محدودیت‌هایی دارند. این کشور تراز تجاری منفی دارد و بیشتر واردات آن از روسیه است. صادرات شامل مواد شیمیایی، فلزات، و محصولات کشاورزی می‌باشد. ارمنستان به دنبال منابع جدید انرژی است و تنش‌ها با همسایگان بر تجارت تأثیر می‌گذارد. پیوستن به اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز بر ادغام با اتحادیه اروپا محدودیت‌هایی ایجاد کرده است. فرصت‌های صادراتی شامل گیاهان معطر و میوه‌های گرمسیری هستند.
-
ارمنستان با تنوع جغرافیایی و اقلیمی خود، بیش از 3000 گونه گیاهی را در بر می‌گیرد. این کشور دارای پنج منطقه پوشش گیاهی ارتفاعی است: نیمه بیابانی، استپی، جنگلی، چمنزار آلپی و تاندرا. مناطق نیمه بیابانی شامل گیاهان مقاوم به خشکی مانند درخت عرعر و گل سوسن هستند. استپ‌ها در ارمنستان غالب بوده و با علف‌های مقاوم به خشکی پوشیده شده‌اند. جنگل‌های شمال شرقی ارمنستان عمدتاً از درختان راش تشکیل شده‌اند و درختان بلوط در مناطق خشک‌تر جنوب شرقی غالب هستند. تنوع جانوری نیز شامل خرس سوری، گربه وحشی و پرندگانی چون چوب خروس و دارکوب می‌شود. ارمنستان به عنوان یک پناهگاه برای پرندگان مهاجر شناخته می‌شود و مناطق حفاظت شده‌ای برای حفظ این تنوع زیستی تأسیس کرده است.
-
ارمنستان با چالش‌های امنیتی در منطقه قره‌باغ و مرزهای خود با آذربایجان مواجه است. درگیری‌های نظامی اخیر منجر به تغییرات مرزی و افزایش ناامنی‌ها شده است. سیستم آموزشی این کشور دارای دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی معتبر است، اما نیاز به بهبود دارد. ارتش ارمنستان از نیروهای سابق شوروی تشکیل شده و خدمت سربازی اجباری است. همچنین، وزارت امور داخلی بر نیروی پلیس نظارت دارد، اما جرایم سازمان یافته در دهه 1990 افزایش یافته‌اند. سیستم بهداشت و درمان در حال توسعه است، اما چالش‌هایی مانند دسترسی محدود به خدمات پزشکی در مناطق روستایی وجود دارد. دولت مزایای اجتماعی برای افراد مسن و بیکاران ارائه می‌دهد. فرهنگ غنی ارمنستان شامل هنرهای سنتی، تئاتر و موسیقی است که به شهرت جهانی دست یافته‌اند.
-
کشور ارمنستان با اقلیم قاره‌ای و بارندگی محدود، دارای تنوع خاک و آب و هوای خاصی است. بارش‌ها عمدتاً در بهار و پاییز رخ می‌دهد و میزان بارندگی در دشت‌ها بین 200 تا 400 میلی‌متر و در مناطق کوهستانی به 600 میلی‌متر می‌رسد. رودخانه‌های متعدد این کشور، به ویژه رودخانه ارس، نقش مهمی در تأمین آب برای کشاورزی دارند. خاک‌های ارمنستان شامل انواع مختلفی از خاک‌های آبرفتی و آتشفشانی است که برای کشاورزی بسیار مناسب هستند. با این حال، چالش‌هایی مانند پاکسازی سنگ‌ها از سطح خاک وجود دارد که بر تولیدات کشاورزی تأثیر می‌گذارد. تغییرات آب و هوایی نیز بر شرایط اقلیمی تأثیرگذار است.
-
ارمنستان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود در قفقاز، به عنوان یک هاب حمل و نقل بین‌المللی شناخته می‌شود. این کشور از شمال و شرق به گرجستان و آذربایجان، و از جنوب به ایران و ترکیه محدود می‌شود. ارمنستان دسترسی آسانی به دریای سیاه و دریای خزر دارد که این امر به ارتباطات تجاری با بازارهای جهانی کمک می‌کند. همچنین، وجود منابع طبیعی مانند نفت و گاز در نزدیکی این کشور، فرصت‌های تجاری بیشتری را فراهم می‌آورد. ارمنستان با مرزهای مشترک با چهار کشور همسایه، پتانسیل بالایی برای توسعه تجارت B2B در آسیا دارد. این موقعیت جغرافیایی می‌تواند به رشد صادرات و واردات کالاها کمک کند و فرصت‌های جدیدی برای صادرکنندگان و واردکنندگان معتبر ایجاد نماید.
