کشاورزی ارمنستان: محصولات باغی و دامداری

تحت حکومت شوروی، اقتصاد ارمنستان از کشاورزی به صنعتی تبدیل شده است‎ ‎اما کشاورزی همچنان مهم ‏است و حدود دو پنجم تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد‎ ‎و یک پنجم نیروی کار را‎ ‎به کار می گیرد ‏و‎ ‎صنعت وابستگی شدیدی به واردات انرژی و مواد اولیه دارد.‏ زمین لرزه عظیم سال 1988 تقریباً یک سوم ظرفیت صنعتی ارمنستان را از بین برد و اقتصاد را به طور جدی ‏تضعیف کرد. در سال 1989 مناقشه بر سر قره باغ ، آذربایجان را محاصره کرد‎ ‎و خط لوله حیاتی گاز طبیعی ‏را‎ ‎به روی ارمنستان بست.‏‎ ‎کمبود شدید انرژی بعدی - همراه با اختلال در مسیرهای تجاری کلیدی به دلیل ‏ناآرامی های داخلی در گرجستان - باعث کاهش شدید تولیدات صنعتی شد و اقتصاد را بیشتر خراب ‏کرد.‏‎ ‎بنابراین اکثر مردم ارمنستان در دهه 1990 با مشکلات اقتصادی شدیدی روبرو شدند.‏

پس از استقلال، ارمنستان‎ ‎تعدادی از اصلاحات ساختاری در تلاش برای ایجاد پایه نهادی و قانونی برای ‏یک بازار‎ ‎اقتصاد است.‏‎ ‎اصلاحات شامل خصوصی سازی قابل ملاحظه صنعت و کشاورزی ، تجدید ساختار سیستم ‏های مالیاتی و مالی و آزادسازی قیمت بود. واحد پول جدید، درام، در سال 1993 معرفی شد و جایگزین روبل ‏شد.‏ کشاورزی در ارمنستان با مشکلات زیادی روبرو شده است.‏‎ ‎زمین های زراعی کمیاب است و‎ ‎اراضی زیر کشت ‏‏(زمین های شخم ، باغات و تاکستان) کمتر از دو پنجم کل مساحت را اشغال می کنند.‏‎ ‎مراتع و چمنزارهایی که ‏برای یونجه چیده شده اند مساحت بیشتری را پوشش می دهند و به یک چهارم قلمرو نزدیک می شوند.‏‎ ‎مزارع ‏در مناطق کوهستانی موزاییکی از مزارع ذرت، باغات، تاکستان ها و مراتع را تشکیل می دهند. مناطق قابل ‏توجهی از زمین های زراعی نیز در دشت آرارات‎ ‎‏ استپ شیراک و قسمت جنوبی حوضه سوان یافت می شود. ‏

اراضی وسیع آبیاری شده در دشت کم ارتفاع و آفتابی آرارات و مناطق زیر کشت در دره های شمال شرقی و ‏جنوبی رودخانه ، انگور و میوه های باکیفیت تولید می کند. دریاچه های ذخیره سازی، سدها و ایستگاه های ‏پمپاژ ساخته شده و کانال های آبیاری حفر شده است. بیش از نیمی از کل زمین قابل کشت آبیاری می ‏شود.‏‎ ‎کشاورزی، در ارتفاع 3300 فوت ، با پرورش گاو نیز ترکیب می شود.‏‎ ‎محصولات دانه دار کشت می شود و ‏گاو در کوه پرورش می یابد، در حالی که تنباکو و سیب زمینی در قسمت پایین تر و گرم کمربند کوه پرورش می ‏یابد.‏‎ ‎محصولات کشاورزی مواد اولیه بسیاری از صنایع را تأمین می کند‎.‎

کشت انگور شاخه پیشرو کشاورزی است و در بین بسیاری از محصولات باغی ، هلو و زردآلو رایج ترین هستند. ‏سیب ، گیلاس ، مازارد (گیلاس شیرین) و گلابی در آب و هوای سردتر کشت می شوند و گردو‎ ‎، فندق ، بادام ‏، انار‎ ‎و انجیر نیز در این منطقه تولید می شود. سبزیجات در مناطق اصلی کشاورزی ، سیب زمینی در کوههای ‏سردتر کشت می شوند.‏‎ ‎تنباکوهای با کیفیت به طور گسترده کشت می شوند.‏‎ ‎پنبه و چغندر قند ، که قبلاً در ‏دشت آرارات پرورش می یافتند ، محصولات ارزشمندی مانند انگور به دست می آیند. سطح زیر کشت غلات به ‏شدت کاهش یافته است.‏ مراتع وسیع آلپ باعث افزایش‎ ‎بهره وری دامداری می شود‎ ‎که شاخه های اصلی آن پرورش گاو و گوسفند و شیر ‏است. پرورش خوک و طیور و همچنین پرورش و پرورش زنبورعسل نقش فرعی ایفا می کنند.‏