تجارت کالا خاورمیانه و موانع صادرات به امارات
در امارات متحده عربی موانعی در بازار تجارت بچشم می خورد که شامل موانع (تعرفه ای و غیر تعرفه ای) است و شرکت های خارجی و آمریکایی هنگام صادرات به این کشور با آن روبرو می شوند.
موانع تجاری مربوط به تعرفه در امارات :
تعرفه ها و عوارض تعیین شده در تجارت دائماً مورد تجدید نظر قرار می گیرند و تغییر می کنند ، بنابراین توصیه ما به شما این است که این موارد را به طور منظم و قبل از صادرات مجددا بررسی و در نظر بگیرید.
معمولا عوارض گمرکی بر روی کالاهای وارداتی حدودا 5 درصد است (به استثنای چند دسته از کالاها از جمله محصولات کشاورزی و محصولات دارویی). این میزان گمرکی برای الکل 50 درصد و برای محصولات دخانی 100 درصد است.
محدودیت های واردات امارات
چنین محدودیتها فقط برای شرکت های اماراتی که دارای مجوز تجاری مناسب هستند و می توانند محصولات مورد نظر را به کشور وارد کنند ، در نظر گرفته شده است . کنترل واردات برای محصولاتی از جمله مشروبات الکلی ، تولیدات خوکی ، مواد دارویی ، محصولات چاپی مانند مجلات و فیلم ها ، مواد استفاده شده در صنعت عکاسی ، سلاح گرم مانند اسلحه و وسایل آتش بازی وجود دارد.
همچنین ورود بسیاری از محصولات با توجه به ارزشهای محلی ، اعتقادات مذهبی و اخلاقی ممنوع شده است. مموارد زیر جزء کالاهای ممنوعی برای واردات به کشور محسوب می شود:
- کالاهای تولید شده در اسرائیل.
- ادبیات و مواد پورنوگرافی .
- مشروبات الکلی.
- مواد مخدر.
- سلاح گرم.
- مهمات و مواد منفجره.
- آفت کش های کشاورزی.
- الکل صنعتی - دناتوره شده.
- متیل الکل.
- الکلهای متیله شده برای مصارف دارویی.
داشتن حامی ، نماینده یا توزیع کننده عامل مهمی برای تجارت در امارات است.
برای انجام تجارت در امارات متحده عربی ، خارج از قوانین موجود در مناطق آزاد این کشور ، هر تجارت خارجی باید دارای حامی ملی در امارات متحده عربی باشد وکل مالکیت این تجارت برای هر فرد تنها به 49٪ محدود می شود مگر اینکه نوع تجارت در لیست \"بخش مثبت\" دولت امارات متحده عربی موجود باشد بطوریکه در این نوع تجارتها حتی تا 100درصد حق مالکیت برای افراد خارجی مجاز می باشد . هدف اصلی از استثناء کردن در \"بخش مثبت\" ایجاد انگیزه در شرکتهای بزرگ جهانی برای سرمایه گذاری در امارات متحده عربی ، به ویژه در زمینه های نوآوری ، فناوری ، فضا ، انرژی تجدیدپذیر و هوش مصنوعی است.
برای ارائه خدمات فروش در امارات داشتن نمایندگی یا مرکز توزیع الزامی است. پس از انتخاب چنین مرکزی، حامیان مالی ، نمایندگان فروش و یا همان توزیع کنندگان فقط برای محصولات غیر غذایی میتوانند حقوق انحصاری دارا باشند –طبق قانون نمایندگی به محصولات غذایی تعلق نمی گیرد. فسخ نمایندگی غیر عامل یا توزیع کننده در امارات بسیار دشوار است. در مارس 2010 ، امارات متحده عربی قانون شماره 2 خود را تصویب کرد که برخی از مفاد این قانون بخش عمده مشکلات آژانس تجاری این کشور را اصلاح کرد ، که بعداً در سال 2015 این اصلاحات تکمیلتر شد. طبق این اصلاحات فسخ یا عدم تمدید یک آژانس تجاری وجود نداشته مگر اینکه مدیر اصلی آژانس دلیل مهمی برای توجیه فسخ یا عدم تمدید قرارداد خود داشته باشد همچنین یک مدیر نمی تواند آژانس تجاری را به نام نماینده دیگری ثبت کند ، حتی اگر نمایندگی قبلی برای مدت معینی قرارداد داشته باشد مگر اینکه: (1) مدیر عامل و نماینده موضوع مربوطه را به طور دوستانه خاتمه دهند. (2) فسخ یا عدم تمدید با دلایل موجه صورت گرفته باشد بطوریکه برای کمیته نمایندگی های تجاری رضایت بخش بوده باشد و یا(3) یک حکم قضایی نهایی صادر می شود که دستور خاتمه نمایندگی را صادر می کند.
آیا امارات تجارت آزاد دارد؟
در 15 مارس سال 2004 ، ایالات متحده عربی توافق نامه تجارت و سرمایه گذاری (TIFA) خود را با امارات متحده عربی امضا کرد تا نوعی چارچوب رسمی برای گفتگو های خود در مورد اصلاحات اقتصادی و آزادسازی تجاری خود ارائه دهد. TIFA ها ایجاد نوعی حمایت حقوقی برای سرمایه گذاران ، بهبود حمایت از حقوق مالکیت معنوی آنها ، شفافیت و کارآیی بیشتر رویه های گمرکی و شفافیت بیشتر در مقررات دولتی و تجاری را ترویج می کنند. از طریق این توافق نامه ها ، دولت ایالات متحده می تواند شرکای احتمالی بیشتری را برای همکاری های تجاری خود مانند توافقنامه تجارت آزاد (FTA) شناسایی و گزینش کند.
امارات متحده عربی در چندین توافقنامه تجاری دوجانبه و چندجانبه ، شراکت با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (شورای همکاری خلیج فارس)را به امضاء رساند ه است . به عنوان بخشی از توافق نامه شورای همکاری خلیج فارس ، امارات دارای روابط اقتصادی قوی با عربستان سعودی ، کویت ، بحرین و عمان است ، بدین معنا که امارات متحده عربی دارای بازار مشترک و اتحادیه گمرکی با این قبیل کشورها ست. بر اساس توافقنامه منطقه آزاد تجاری بزرگ عربستان (GAFTA) ، امارات متحده عربی دسترسی آزاد تجاری به بحرین ، مصر ، عراق ، اردن ، کویت ، لبنان ، لیبی ، مراکش ، عمان ، فلسطین ، قطر ، عربستان سعودی ، سوریه ، تونس و یمن دارد .
همچنین به گفته اداره گمرک فدرال امارات ، امارات متحده عربی موافقتنامه هایی را با کشورهای زیر امضا کرده است: جمهوری پاکستان (2006) ، جمهوری الجزایر (2007) ، جمهوری آذربایجان (2011) ، جمهوری هند (2012) ) ، جمهوری قزاقستان (2012) ، جمهوری ارمنستان (2013) ، جمهوری مالدیو (2014) ، جمهوری کره جنوبی (2015) و پادشاهی هلند (2015). در ژوئن سال 2009 ، شورای همکاری خلیج فارس با منطقه تجاری آزاد اروپا (ایسلند ، لیختن اشتاین ، نروژ و سوئیس) یک قرارداد آزاد تجاری امضا کرد که در جولای 2015 به مرحله ی اجرا درآمد .
-
امارات متحده عربی به عنوان یک کشور پیشرفته در خاورمیانه، با رشد اقتصادی قوی و تنوع فرهنگی، محیطی مناسب برای کار و سرمایه‌گذاری فراهم کرده است. این کشور با جذب نیروی کار خارجی و ارائه حقوق و مزایای بالا، به مقصدی جذاب برای متخصصان تبدیل شده است. صنایع اصلی شامل نفت، گاز، بانکداری و گردشگری هستند که به توسعه اقتصادی کمک می‌کنند. امارات با قوانین کاری مدرن و سیستم ویزا منعطف، شرایط مناسبی برای ورود کارگران ماهر از کشورهای مختلف ایجاد کرده است. همچنین، برنامه‌های توسعه‌ای در حوزه‌های مختلف مانند فناوری اطلاعات و زیرساخت‌ها به تنوع بازار کار کمک کرده‌اند. ساعات کاری در این کشور از یکشنبه تا پنجشنبه است و کارکنان بخش خصوصی پس از یک سال کار 30 روز مرخصی سالانه دارند.
-
امارات متحده عربی با تکیه بر منابع نفت و گاز، به یکی از قدرت‌های اقتصادی خاورمیانه تبدیل شده است. ابوظبی به عنوان بزرگترین ایالت، 95 درصد تولید نفت کشور را بر عهده دارد و دبی به عنوان مرکز تجاری، نقش مهمی در تنوع اقتصادی ایفا می‌کند. کشاورزی و ماهیگیری نیز در این کشور در حال رشد هستند، هرچند که سهم آنها در تولید ناخالص داخلی کم است. امارات با استفاده از فناوری‌های نوین، به دنبال افزایش خودکفایی در تولید مواد غذایی و انرژی است. همچنین، این کشور به سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای پرداخته تا وابستگی خود به منابع هیدروکربنی را کاهش دهد.
-
شرکتهای بزرگ تجاری امارات متحده عربی به عنوان بازیگران کلیدی در اقتصاد جهانی شناخته می‌شوند. این کشور با موقعیت استراتژیک خود در خاورمیانه، به یک هاب تجاری تبدیل شده و شرکت‌هایی مانند ADNOC، Emaar و DP World در صنایع مختلف فعال هستند. این شرکت‌ها نه تنها در توسعه تجارت و سرمایه‌گذاری نقش دارند، بلکه با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی و انرژی‌های تجدیدپذیر، به پیشرفت پایدار جهانی کمک می‌کنند. امارات با ایجاد مراکز مالی مدرن مانند دبی بین‌المللی مالی، به یکی از مقاصد اصلی برای سرمایه‌گذاران خارجی تبدیل شده است. همچنین، مناطق آزاد تجاری این کشور با ارائه تسهیلات ویژه برای سرمایه‌گذاران خارجی، جذابیت بیشتری را فراهم کرده‌اند. این عوامل باعث تقویت اقتصاد امارات و افزایش نفوذ آن در بازارهای جهانی شده است.
-
امارات متحده عربی، متشکل از هفت امارت، به عنوان یک مرکز تجاری و گردشگری در خاورمیانه شناخته می‌شود. این کشور با جمعیتی حدود 9. 9 میلیون نفر، به دلیل تنوع فرهنگی و زبانی، محیطی مناسب برای تجارت بین‌المللی فراهم کرده است. ابوظبی و دبی به عنوان دو شهر اصلی، جاذبه‌های گردشگری و زیرساخت‌های پیشرفته‌ای دارند که به جذب سرمایه‌گذاران و تجار کمک می‌کند. زبان‌های رسمی شامل عربی، فارسی و انگلیسی است که تسهیل‌کننده ارتباطات تجاری در بازار B2B آسیا می‌باشد. امارات همچنین به دلیل وجود جزایر مصنوعی و ساختمان‌های بلند مانند برج خلیفه، شهرت جهانی دارد. با توجه به موقعیت جغرافیایی این کشور و مرزهای دریایی با ایران و قطر، فرصت‌های صادرات و واردات در آسیای غربی افزایش یافته است. این کشور به عنوان یک پلتفرم تجارت خاورمیانه‌ای، راه‌حل‌های زنجیره تأمین را برای صادرکنندگان و واردکنندگان معتبر ارائه می‌دهد.
-
امارات متحده عربی به عنوان یک مرکز تجاری مهم در خاورمیانه، دارای زیرساخت‌های پیشرفته‌ای در زمینه حمل و نقل و انتقال کالا است. خطوط هوایی مختلف از جمله هواپیمایی امارات و ایر عربیا، خدمات گسترده‌ای به مسافران و بار ارائه می‌دهند. فرودگاه‌های بین‌المللی ابوظبی و دبی به عنوان بزرگترین فرودگاه‌ها، نقش کلیدی در تسهیل تجارت دارند. بنادر ابوظبی نیز با مدیریت 11 بندر، بخش عمده‌ای از صادرات و واردات را پوشش می‌دهند. تعرفه‌های گمرکی در امارات به طور کلی 5 درصد است، اما برخی محصولات خاص مانند نوشیدنی‌های الکلی با تعرفه‌های بالاتری مواجه هستند. فرآیند ترخیص کالا از گمرک به صورت الکترونیکی انجام می‌شود که شامل مراحل مختلفی از جمله ارائه اسناد مورد نیاز است. این زیرساخت‌ها و فرآیندها باعث شده‌اند که امارات به یکی از فعال‌ترین دروازه‌های تجاری در منطقه خلیج تبدیل شود.
-
موانع تجارت در امارات متحده عربی شامل تعرفه‌ها و محدودیت‌های وارداتی است که شرکتهای خارجی با آن مواجه می‌شوند. تعرفه‌ها به طور مداوم تغییر می‌کنند و معمولاً حدود 5 درصد برای کالاهای وارداتی است، در حالی که برای الکل و محصولات دخانی این میزان به 50 و 100 درصد می‌رسد. همچنین، برخی کالاها مانند مشروبات الکلی، مواد مخدر و کالاهای تولید شده در اسرائیل به شدت محدود یا ممنوع هستند. برای انجام تجارت در امارات، شرکتهای خارجی نیاز به حامی ملی دارند و مالکیت آنها محدود به 49 درصد است، مگر اینکه در بخش‌های خاصی قرار گیرند که اجازه مالکیت کامل را می‌دهد. اصلاحات قانونی اخیر نیز شرایط را برای فسخ نمایندگی‌ها پیچیده‌تر کرده است. امارات همچنین توافق‌نامه‌های تجاری متعددی با کشورهای مختلف دارد که به تسهیل تجارت کمک می‌کند.
-
پیدا کردن شماره تماس خریداران الماس در دبی و امارات متحده عربی به عنوان یک فرصت تجاری مهم برای بازاریابی الماس محسوب می‌شود. استفاده از دایرکتوری‌های تجاری آنلاین، شرکت در نمایشگاه‌ها و رویدادهای مرتبط، و بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به شما در برقراری ارتباط با خریداران کمک کند. همچنین، مراجعه به بازارهای محلی و مشاوره با افراد فعال در صنعت الماس از دیگر روش‌های موثر برای دستیابی به اطلاعات تماس خریداران است. خدمات مشاوره تجاری نیز می‌تواند دسترسی به شبکه‌های گسترده‌ای از تجار را فراهم کند. برای موفقیت در این زمینه، جستجوی آنلاین و استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با خرید الماس ضروری است. همچنین، استفاده از خدمات ترجمه حرفه‌ای و ابزارهای آنلاین می‌تواند ارتباطات شما را تسهیل کند. قبل از هرگونه معامله، اطمینان از صحت اطلاعات و مشاوره حرفه‌ای توصیه می‌شود.
-
امارات متحده عربی به عنوان یکی از پیچیده‌ترین اقتصادهای جهان، در سال 2019 با صادرات 288 میلیارد دلار و واردات 288 میلیارد دلار، نقش مهمی در تجارت جهانی ایفا کرده است. صادرات اصلی این کشور شامل نفت خام، نفت تصفیه شده، طلا و جواهرات است که عمدتاً به هند، ژاپن و عربستان سعودی ارسال می‌شود. همچنین، واردات امارات شامل طلا، تجهیزات و جواهرات از چین و هند می‌باشد. ساختار صادرات امارات نشان‌دهنده وابستگی بالای آن به سوخت‌های معدنی است که 54 درصد از کل صادرات را تشکیل می‌دهد. در عین حال، واردات کالاها نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته و چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری این کشور شناخته می‌شود. این اطلاعات نشان‌دهنده پتانسیل بالای امارات در بازار B2B آسیا و اهمیت آن در زنجیره تأمین منطقه‌ای است.
