مقررات گمرکی کویت و تجارت کالا در خاورمیانه
برای قانونی کردن اسناد حمل و نقل چندین مرحله لازم است که اگر به درستی انجام نشوند می توانند به یک مانع تجاری تبدیل شوند. موانع و تأییدات متعدد بوروکراسی زیادی برای انجام تجارت در کویت وجود دارد. این فرآیندهای مورد نیاز برای تکمیل فروش به دولت طولانی است.
تعرفه های واردات به کویت
این بخش شامل اطلاعات مربوط به نرخ تعرفه و انواع تعرفه هایی است که بنگاه ها هنگام صادرات به بازار باید از آن مطلع باشند. شورای همکاری خلیج فارس هنگامی که قانون گمرکی واحد و تعرفه واحد گمرکی را اعلام و اجرا کرد ، اتحادیه گمرکی ایجاد کرد که منجر به تعرفه خارجی مشترک 5 درصد برای بیشتر کالاهای وارداتی شد. کویت و سایر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس این حق را برای خود محفوظ می دارند تا زمانی که یک لیست یکنواخت از کالاهای معاف از تعرفه توسط همه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تصویب شود. کویت در 1 آوریل 2003 رسماً تعرفه گمرکی واحد را تصویب کرد و بدین ترتیب 5٪ عوارض واردات (CIF) برای اکثر کالاها تعیین کرد. برخی از مواد غذایی اساسی و داروها یا اقلام پزشکی که بدون عوارض هستند از تعرفه گمرک واحد مستثنی می شوند. محصولات دخانی 100٪ عوارض محاسبه می شود.
عوارض باید به دینار کویت (KD) پرداخت شود. دینار به سبدی از ارزها وصل شده است. شرکتهای آمریکایی با کمک تعیین شماره برنامه هماهنگ تعرفه یا درخواست کد عوارض را پرداخت می کنند.
واردات ممنوعه و کالاهای محدود به کویت
این بخش شامل لیستی از کالاهایی است که صادرات آنها به کشور ممنوع است یا در غیر این صورت محدودیت دارند. کویت واردات گوشت خوک، مشروبات الکل ، دستگاه های قمار، مواد پورنوگرافی و مواد مخدر را ممنوع کرده است. سلاح گرم و مواد منفجره به روشهای واردات خاصی نیاز دارد. برای کسب اطلاعات مربوط به محصولات خاص باید با مرکز کمک صادرات وزارت بازرگانی ایالات متحده (USEAC) تماس بگیرید.
ارزش گذاری و قیمت گذاری کالاها و خدمات در کویت
کویت توافقنامه ارزش گذاری گمرکی WTO (ماده هفتم موافقت نامه های عمومی تعرفه ها و تجارت) را در 1 ژانویه 2001 اجرا كرد. مطابق با ماده هفتم ، كویت با پنج روش برای تعیین ارزش گذاری گمرك موافقت كرده است. معیار اول بر اساس ارزش معامله (قیمت واقعاً پرداخت شده یا قابل پرداخت بعلاوه هزینه ها و هزینه ها) است. برای ارزش معامله ، طرفین باید بدون ارتباط باشند. اگر گمرک کویت این روش ارزیابی را رد کند ، می توان از ابزارهای دیگر ارزش گذاری مانند ارزش معاملاتی کالاهای یکسان یا مشابه، ارزش گذاری FOB یا ارزش CIF استفاده کرد.
اتحادیه گمرکی در کویت
کویت اجازه ورود سایر کالاهای شورای همکاری خلیج فارس به معیارهای مبدأ بدون عوارض را می دهد. برای دریافت وضعیت وظیفه ترجیحی ، 40 درصد یا بیشتر از ارزش افزوده هر محصول باید از یک کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس باشد و 51 درصد سرمایه شرکت تولید کننده متعلق به شهروندان یک کشور شورای همکاری خلیج فارس است. در آوریل 2018 ، کویت موافقتنامه تسهیل تجارت سازمان تجارت جهانی را تصویب کرد که روند گمرکی و مرزی را ساده کرده ، شفافیت و دسترسی به اطلاعات را بهبود می بخشد و هزینه های تجاری را کاهش می دهد.
زمینه های کلیدی نظارتی گمرک کویت
- کامپیوترهای با کارایی بالا
- تکنولوژی رمزگذاری
- مقررات ضد تحریم
- ملاحظات منطقه ای
- رژیم های صادراتی چند جانبه کمیته های مشورتی فنی Wassenaar
- مقررات مدیریت صادرات
وب سایت مقررات مدیریت صادرات در دفتر چاپخانه دولتی به لینک (GPO)http://www.export.gov/regulation/index.asp ، حاوی یک پایگاه داده ای آپدیت و به روز از کل مقررات مدیریت صادرات (EAR) ، از جمله لیست کنترل تجارت، نمودار کشور تجاری و پیوندی به فهرست افراد منع شده است. تجدید نظرهای EAR ظرف 48-72 ساعت در این سایت گنجانده شده و EAR را می توان مشاهده ، بارگیری و جستجو کرد. این وب سایت همچنین شامل یک جدول با تمام اطلاعیه های ثبت نام فدرال است که از آن به بعد متن کل مقررات مدیریت صادرات EAR را تجدید نظر می کند ویرایش کامل آن در 25 مارس 1996 انجام می شود. علاوه بر این ، کاربران می توانند نسخه کاغذی GPO EAR را از این وب سایت اشتراک بگیرند. همچنین کاربران می توانند مستقیماً از طریق این وب سایت به بخش سیاست های نظارتی ایمیل ارسال کنند تا به سوالات عمومی در مورد کل مقررات مدیریت صادرات EAR پاسخ دهند. کاربران همچنین می توانند یک نظر مشورتی با قالب بندی مناسب را ضمیمه کنند (برای قالب مناسب به بخش 748.3c مراجعه کنید) و آن را از طریق پست الکترونیکی به BIS ارسال کنید.
-
شماره تماس تاجران کویت شامل اطلاعاتی نظیر شماره تلفن، آدرس و ایمیل است که به صادرکنندگان ایرانی کمک می‌کند تا با تجار کویتی ارتباط برقرار کنند. این اطلاعات می‌تواند از طریق منابع مختلفی مانند سفارت‌خانه‌ها، اتاق‌های بازرگانی و وبسایت‌های تجاری به دست آید. شرکت در نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های تجاری نیز فرصتی برای شبکه‌سازی و کسب اطلاعات تماس فراهم می‌آورد. استفاده از پلتفرم‌های آنلاین مانند TradeKey و Alibaba نیز به تسهیل ارتباطات کمک می‌کند. با دسترسی به این اطلاعات، صادرکنندگان می‌توانند مذاکرات تجاری را آغاز کرده و روابط خود را با تاجران کویتی گسترش دهند.
-
کویت به عنوان یک بازار استراتژیک در خاورمیانه، فرصت‌های زیادی برای صادرات و سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد. این کشور با ذخایر نفتی غنی و بخش دولتی قوی، به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در صنعت نفت شناخته می‌شود. اطلاعات تجاری شامل آداب و رسوم، مقررات و استانداردهای صادراتی است که برای تجار خارجی ضروری است. همچنین، سفرهای تجاری به کویت نیازمند آگاهی از شرایط ویزا و پروتکل‌های محلی است. با توجه به رشد پروژه‌های زیرساختی و افزایش تقاضا برای مسکن عمومی، فرصت‌های جدیدی برای سرمایه‌گذاران فراهم شده است. در نهایت، شناخت بازار و استفاده از نمایندگان محلی می‌تواند به موفقیت در تجارت در کویت کمک کند.
-
در سال 2020، کویت با صادرات 35 میلیارد دلار، عمدتاً به کشورهای حوزه خلیج فارس، به عنوان یک بازیگر کلیدی در تجارت منطقه‌ای شناخته شد. سوخت‌های معدنی و روغن‌های معدنی با سهم 89 درصد از کل صادرات، اصلی‌ترین کالاهای صادراتی این کشور بودند. در مقابل، واردات کویت به 28 میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل کاهش داشت. چین و ایالات متحده به ترتیب با سهم‌های 17. 4 و 8. 5 درصد، بزرگترین تأمین‌کنندگان کالا برای کویت بودند. ساختار واردات شامل وسایل نقلیه، ماشین‌آلات الکتریکی و داروها بود. این داده‌ها نشان‌دهنده وابستگی بالای کویت به منابع انرژی و نیاز به تنوع در تأمین کالاها است.
-
برای ورود به بازار کویت، شرکتهای آمریکایی باید نماینده محلی داشته باشند تا استراتژی بازاریابی موثری را پیاده‌سازی کنند. آشنایی با مقررات و چارچوب‌های تجاری این کشور بدون پشتیبانی محلی دشوار است. همکاری با نمایندگان معتبر که در بخش خاص خود تجربه دارند، می‌تواند به موفقیت در این بازار کمک کند. همچنین، مشاوره حقوقی و مالیاتی از متخصصان بازرگانی ضروری است. بازار کویت به شدت از مدل کسب و کار فرنچایز استقبال می‌کند و درآمد سرانه بالا و قدرت خرید قابل توجه، فرصت‌های تجاری زیادی را فراهم می‌آورد. برندهای آمریکایی به دلیل آشنایی کویتی‌ها با محصولاتشان، در این بازار مورد استقبال قرار می‌گیرند. علاوه بر بخش غذایی، خرده‌فروشی و خدمات آموزشی نیز فرصت‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری دارند. برای موفقیت در این بازار، انعطاف‌پذیری در ارائه خدمات مطابق با فرهنگ محلی ضروری است.
-
مقررات گمرکی کویت شامل مراحل قانونی برای اسناد حمل و نقل است که می‌تواند موانع تجاری ایجاد کند. تعرفه‌های واردات به کویت 5 درصد برای اکثر کالاها تعیین شده و برخی اقلام مانند مواد غذایی و داروها معاف از عوارض هستند. واردات کالاهای ممنوع شامل گوشت خوک، مشروبات الکلی و مواد مخدر است. کویت همچنین توافقنامه ارزش‌گذاری گمرکی WTO را اجرا کرده که روشهای مختلفی برای تعیین ارزش کالاها ارائه می‌دهد. با تصویب توافقنامه تسهیل تجارت در سال 2018، روند گمرکی ساده‌تر شده و شفافیت افزایش یافته است. این مقررات به صادرکنندگان و واردکنندگان کمک می‌کند تا با آگاهی از قوانین، تجارت خود را بهبود بخشند.
-
کویت با چالش‌های جدی در تولید محصولات کشاورزی و دامپروری مواجه است، اما از راه‌حل‌های نوآورانه برای توسعه این صنایع بهره می‌برد. دولت کویت با ارائه تسهیلات مالی و حمایت‌های فنی به این بخش‌ها کمک می‌کند. کشاورزی و دامپروری به سمت مدل‌های پایدار و بهره‌ور حرکت کرده‌اند. واردات فناوری‌های پیشرفته و همکاری با کشورهای دیگر نیز نقش مهمی در توسعه این بخش‌ها ایفا کرده است. روشهای نوین مانند کشت عمودی و هیدروپونیک به کاهش مصرف آب و افزایش کیفیت محصولات کمک می‌کنند. در بخش دامپروری، وابستگی به واردات گوشت وجود دارد، اما برخی از سرمایه‌گذاران محلی اقدام به راه‌اندازی دامداری‌های مدرن کرده‌اند. همچنین، سرمایه‌گذاری در پرورش طیور و تولید تخم‌مرغ افزایش یافته است. با وجود محدودیت‌ها، کشاورزی پتانسیل رشد قابل توجهی دارد و بازار آن مثبت ارزیابی می‌شود.
-
کویت در سال‌های اخیر با چالش‌های اقتصادی و تجاری متعددی مواجه بوده است. برنامه توسعه پنج ساله 104 میلیارد دلاری که در سال 2010 تصویب شد، هدفش تنوع بخشی به اقتصاد و ارتقای زیرساخت‌ها بود. با این حال، تأثیرات منفی همه‌گیری کووید-19 و کاهش قیمت نفت بر بودجه کشور مشهود است. پروژه‌های زیربنایی مهمی مانند نیروگاه خورشیدی الدبده به تعویق افتاده‌اند. واردات کویت عمدتاً از چین، ایالات متحده و امارات متحده عربی انجام می‌شود و صادرات این کشور نیز به کره جنوبی و چین متمرکز است. همچنین، فرصت‌های تجاری جدیدی در زمینه‌های مختلف از جمله انرژی پاک و امنیت شناسایی شده‌اند. دولت کویت بر روی بهبود زیرساخت‌های بهداشتی و فناوری اطلاعات تمرکز دارد تا بتواند از چالش‌ها عبور کند.
-
دولت کویت با حذف بازرسی استانداردهای پیش از حمل، به همکاری با سازمان استاندارد GCC پرداخته و در حال توسعه روشهای جدید برای ارزیابی ریسک محصولات است. این تغییرات شامل استانداردهای جدید برای کالاها و الزامات برچسب‌گذاری است که باید به زبان عربی باشد. همچنین، قوانین تجارت در کویت به سرمایه‌گذاران خارجی اجازه می‌دهد تا شرکتهای 100 درصد خارجی تأسیس کنند، مشروط بر اینکه در زمینه‌های خاصی فعالیت نکنند. معافیت‌های مالیاتی و عوارض گمرکی برای واردات مواد و تجهیزات نیز از دیگر مشوق‌ها برای سرمایه‌گذاران است. بازاریابی محصولات عمدتاً از طریق نمایندگان محلی انجام می‌شود و شرکت‌ها باید به اهمیت روابط شخصی با مشتریان توجه کنند. تخفیف‌ها و برنامه‌های اقساط پرداخت نیز ابزارهای رایج قیمت‌گذاری در بازار هستند.
