تجارت کالا خاورمیانه و فرصتهای صادراتی افغانستان
بر اساس مقررات و قانون تجارت هر نهاد واجد شرایط داخلی یا نهادهای خارجی، حقیقی یا حقوقی، ممکن است در تمام بخشهای اقتصاد مربوط به تولید یا خدمات سرمایهگذاری در افغانستان مشغول شوند. سرمایه گذاری های داخلی، خارجی یا مشترک ممکن است هر یک از اشکال زیر را درنوع سرمایه گذاری خود داشته باشند:
- صد در صد سهام خصوصی داخلی.
- صد در صد سهام خصوصی خارجی.
- هر ترکیبی از سهام خصوصی داخلی و خارجی
- سرمایه گذاری مشترک بین دولت افغانستان و بخش خصوصی و داخلی یا خارجی. در دو دسته آخر، طرفین باید درصد حقوق صاحبان سهام را با رضایت متقابل تعیین کنند.
مؤسسات تأیید شده باید حسابهای خود را مطابق بین المللی تهیه کنند. دولت افغانستان معافیت های مالیاتی زیر را اعطا می کند:
- معافیت کوتاه مدت: معافیت های مالیاتی به مدت چهار سال از تاریخ صدور مجوز اعطا می شود یا سه سال از شروع تولید - هر کدام زودتر اتفاق بیفتد.
- معافیت میان مدت: معافیت های مالیاتی باید به مدت شش سال از تاریخ صدور مجوز، یا پنج سال از شروع تولید - هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد اعطا شود.
- معافیت بلند مدت: معافیت های مالیاتی باید به مدت هشت سال از تاریخ صدور مجوز یا هفت سال از شروع تولید - هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد اعطا شود. تحت شرایط خاص برای سرمایه گذاری هایی که به دوره رشد طولانی تری در کمیسیون عالی برسند، با در نظر گرفتن هنجارهای جهانی، ممکن است به تمدید مدت معافیت نیاز باشد.
محصولات شرکت های مورد تایید از هرگونه تعرفه و عوارض صادراتی به مدت چهار سال از شروع تولید معاف خواهند بود. سرمایه گذاران خارجی بر اساس طبقه بندی شرکت تایید شده به عنوان اجاره کوتاه مدت، میان مدت یا بلند مدت ممکن است املاک و مستغلات را به ترتیب ده، بیست یا سی سال اجاره کنند. اجاره زمین مشروط به اجرای پروژه است. کمیسیون عالی بر اساس نیاز و علت موجه می تواند مدت اجاره نامه را تمدید کند.
سرمایه گذاران خصوصی حق دارند سرمایه و سود خود را [به خارج از افغانستان] انتقال دهند. سرمایه گذاران خصوصی این حق را دارند که شرکت های مورد تایید خود را پس از تسویه حساب های حقوقی و اخذ موافقت کمیسیون عالی خود بفروشند. یک شرکت تایید شده با مالکیت خارجی می تواند سهام خود را به شهروندان افغان یا دولت افغانستان بفروشد. خرید، فروش و استفاده از اختراعات و علائم تجاری، و اطلاعات اختصاصی توسط سرمایه گذار در شرکت تایید شده طبق توافق قانونی اجرا خواهد شد.
همه سرمایه گذاران اعم از خارجی یا داخلی حق دارند از این مزیت برای تسهیلات بانکی در افغانستان از جمله افتتاح حساب به صورت ارزی و دریافت وام و اعتبار برای پیشبرد سرمایه گذاری در کشور افغانستان استفاده کنند. در صورت امکان، سرمایه گذاران خصوصی تشویق می شوند تا پرسنل افغان را استخدام کنند که مهارت های مربوطه را داشته باشند و در نتیجه به پیشرفت فنی و حرفه ای خودشان کمک کنند.
دولت حق مصادره یا توقیف سرمایه گذاری داخلی یا خارجی را بدون تشریفات قانونی و حکم دادگاه با سطح مناسب اختیارات قضایی ندارد. مصادره سرمایه گذاری خارجی و داخلی فقط به منظور حفظ منافع عمومی در چنین حالتی، قبل از مصادره، دولت باید پرداخت غرامت عادلانه برای سرمایه گذاری مذکور بر اساس بازار غالب قیمت یا بر اساس ارزیابی یک شرکت معتبر بین المللی مجاز است. سرمایه گذاران خصوصی می توانند هرگونه وجوه دریافتی از دولت را در نتیجه مصادره خارج از افغانستان بدون پرداخت مالیات انتقال دهند در صورتی که شرکت های آسیب دیده شکایتی داشته باشند.
- صادرات در افغانستان از 570.50 میلیون دلار به 571.41 میلیون دلار بین سال های 2015 تا 2016 افزایش یافته است. واردات در افغانستان از 7.729 میلیارد دلار به 7.7228 میلیارد دلار بین سال های 2015 تا 2016 کاهش یافته است.
- در سال 2016، افغانستان کسری تجاری 7.151 میلیارد دلاری خود را ثبت کرد. کسری تجاری کشور از سال 2006 به دلیل تلاش های بازسازی در حال افزایش است.
- عمده ترین صادرات افغانستان میوه، آجیل، شیره نباتی، جواهرات و فلزات گرانبها است.
- بیشترین واردات افغانستان ذغال سنگ نارس، شکر خام، آرد گندم و گاز نفتی است.
- ر حال حاضر، افغانستان نود و سومین شریک تجاری بزرگ با ایالات متحده آمریکا است. در سال 2016، ایالات متحده در مجموع 913 میلیون دلار کالا به افغانستان صادر کرده است، در حالی که کل کالاهای وارداتی از افغانستان 34 میلیون دلار بوده است.
- در ماه می 2016، افغانستان، عراق و هند قرارداد بندر چابهار را امضا کردند. این قرارداد ساخت بندر در ایران و ایجاد تونل حمل و نقل برای تجارت از طریق افغانستان بود. در ابتدا قرار بود ساخت بندر تا نوامبر 2017 به پایان برسد، اما اکنون به دلیل تیرگی روابط بین آمریکا و ایران بعید به نظر می رسد.
- اخیراً حجم تجارت بین افغانستان و پاکستان 27 درصد کاهش یافته است. پاکستان قبلاً بزرگترین واردکننده افغانستان بود، اما به دلیل درگیری بین دو کشور، برخی از مبادلات تجاری آن مسدود شده است.
- وزارت تجارت و صنایع (MOCI) اعلام کرد که پاکستان در تلاش است تا یک مسیر ترانزیتی غیرقانونی جدید با افغانستان باز کند. این تلاشی برای نجات صنعت رو به کاهش تجارت بین دو کشور ایجاد کرده است. در حال حاضر بیش از 10 راه تجارت غیرقانونی بین افغانستان و پاکستان وجود دارد که سالانه میلیون ها دلار کالا از طریق این جاده ها قاچاق می شود. افغانستان با وجود پتانسیل سود اقتصادی، فقط تجارت قانونی و ترانزیت با پاکستان را ارتقا داده است.
- افغانستان اخیراً یک مسیرجدید و مستقیم حمل و نقل هوایی با هند ایجاد کرده است که فرصتی را برای افزایش حجم تجارت بین دو کشور باز کرده است. به گفته شیدا محمد ابدالی، سفیر افغانستان در هند، این توافقنامه یک مزیت قابل توجه برای افغانستان است که دسترسی به بازار هند را فراهم میکند.
-
افغانستان با منابع غنی از جمله مس، طلا و گاز طبیعی، به عنوان یک بازار مهم در تجارت بینالمللی شناخته میشود. واردات و صادرات این کشور تحت نظارت اداره ثبت تجارت مرکزی و اداره گمرک قرار دارد. در سال 2019، ارزش واردات افغانستان به 8. 56 میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل افزایش داشته است. عمده واردات شامل سوختهای معدنی و ماشینآلات است. صادرات افغانستان نیز شامل فرش، میوههای خشک و گیاهان دارویی میباشد که عمدتاً به پاکستان، هند و روسیه ارسال میشود. چالشهای اقتصادی افغانستان شامل نیاز به رشد پایدار و جذب سرمایهگذاری خارجی است. با توجه به ساختار تجاری این کشور، ایجاد پلتفرمهای B2B و شبکهسازی تجاری میتواند به تسهیل تجارت کمک کند.
-
توافقنامه تجارت ترانزیتی افغانستان و پاکستان (APTTA) در سال 2010 به منظور تسهیل جابجایی کالاها بین دو کشور امضا شد. افغانستان با اصلاحات داخلی و پیوستن به سازمان تجارت جهانی در سال 2016، تلاش کرده است تا روابط تجاری خود را با کشورهای همسایه تقویت کند. با وجود چالشهای سیاسی اخیر، افغانستان همچنان روابط تجاری خود را با پاکستان، ایران و چین حفظ کرده است. پروژههای مهمی مانند توافقنامه چابهار و پروژههای کاسا-1000 و تاپی به توسعه زیرساختها و تجارت کمک میکنند. همچنین، پروژه تسهیل تجارت و الحاق برای افغانستان (TAFA) به بهبود شرایط تجارت بینالمللی کمک میکند. این پروژهها شامل اصلاح قوانین گمرکی، کاهش زمان ترخیص کالا و افزایش استانداردهای صادراتی هستند. افغانستان در زمینه صادرات محصولات کشاورزی مانند زعفران و میوههای خشک فعال است و چین به عنوان یکی از شرکای اصلی تجاری علاقهمند به منابع معدنی این کشور است. با وجود تنشهای سیاسی، افغانستان تلاش دارد تا از موقعیت جغرافیایی خود بهرهبرداری کند و به یک پل تجاری مهم در منطقه تبدیل شود.
-
افغانستان به عنوان کشوری غنی از منابع طبیعی و مواد معدنی شناخته میشود. ذخایر عظیمی از سنگهای قیمتی، فلزات گرانبها و مواد معدنی صنعتی در این کشور وجود دارد. معادن مس عینک و آهن حاجیگک از بزرگترین منابع جهانی به شمار میروند. همچنین، افغانستان دارای ذخایر لیتیوم و کبالت است که در صنایع پیشرفته اهمیت دارند. توسعه خطوط لوله گاز و نفت از ترکمنستان به پاکستان، فرصتهای اقتصادی جدیدی را برای افغانستان فراهم میکند. با وجود چالشهایی مانند کمبود زیرساختها و ناامنیهای سیاسی، اگر این مشکلات حل شوند، افغانستان میتواند به یکی از بازیگران کلیدی در بازار جهانی مواد معدنی تبدیل شود.
-
افغانستان به عنوان یک کشور محصور در خشکی، موقعیت جغرافیایی استراتژیکی در قلب جنوب آسیای مرکزی دارد. این کشور با همسایگانی چون پاکستان، ایران و کشورهای آسیای مرکزی احاطه شده است و به عنوان یک مسیر مهم برای تجارت و تبادل فرهنگی شناخته میشود. زبانهای رسمی آن فارسیدری و پشتو هستند که نشاندهنده تنوع قومی و فرهنگی این سرزمین است. اکثریت مردم مسلمان سنی هستند، در حالی که اقلیت شیعه نیز وجود دارد. اقتصاد افغانستان پس از سالها جنگ و درگیری در حال رشد است و صادرات عمده آن شامل فرش، قالیچه و خشکبار میباشد. افغانستان به شدت به همسایگان خود برای تجارت وابسته است و در حال حاضر در تلاش برای گسترش روابط تجاری خود با کشورهای دیگر از جمله هند میباشد. این کشور همچنین در حال پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) است که میتواند فرصتهای جدیدی را برای تجارت بینالمللی فراهم کند.
-
دولت افغانستان در سالهای اخیر با وجود چالشهای متعدد، در برخی زمینهها پیشرفتهایی داشته است. تقویت بخش کشاورزی، بهویژه افزایش تولید و صادرات زعفران، از جمله دستاوردهای مهم است. پروژههای زیرساختی مانند خط آهن خواف-هرات نیز ظرفیت ترانزیتی کشور را افزایش داده و فرصتهای جدید تجاری ایجاد کردهاند. همچنین، افغانستان در پروژههای منطقهای مانند کاسا-1000 و تاپی مشارکت داشته که نشاندهنده تعهد به همکاری اقتصادی است. اصلاحات در نظام مالیاتی و گمرکی برای افزایش شفافیت و درآمدهای ملی نیز انجام شده است. با این حال، تغییرات سیاسی در سال ۲۰۲۱ و کاهش کمکهای بینالمللی تأثیر منفی بر پیشرفتها گذاشته و بسیاری از دستاوردها متوقف یا معکوس شدهاند. به طور کلی، هرچند تلاشهایی برای بهبود وضعیت اقتصادی صورت گرفته، اما چالشهای ساختاری و سیاسی مانع از تحقق کامل این اهداف شدهاند.
-
سرمایهگذاری در افغانستان به نهادهای داخلی و خارجی اجازه میدهد تا در بخشهای مختلف اقتصادی فعالیت کنند. انواع سرمایهگذاری شامل سهام خصوصی داخلی، خارجی و ترکیبی است. دولت افغانستان معافیتهای مالیاتی متنوعی برای سرمایهگذاران ارائه میدهد که شامل معافیتهای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت میشود. صادرات افغانستان عمدتاً شامل میوه، آجیل و جواهرات است، در حالی که واردات شامل ذغال سنگ نارس و گاز نفتی میباشد. روابط تجاری با پاکستان به دلیل تنشها کاهش یافته و افغانستان به دنبال ایجاد مسیرهای جدید تجاری با هند است. قرارداد بندر چابهار نیز به عنوان یک فرصت برای تسهیل تجارت از طریق افغانستان مطرح شده است.
-
اقتصاد افغانستان به دلیل جنگ و بیثباتی سیاسی به شدت آسیب دیده است. زراعت، منبع اصلی درآمد کشور، با چالشهای جدی مواجه شده و صادرات محصولات کشاورزی کاهش یافته است. پس از تحولات سیاسی 2021، اقتصاد با شوک شدیدی روبرو شد که منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی و افزایش بیکاری گردید. کمکهای بینالمللی که پیشتر بیش از 40 درصد اقتصاد را تأمین میکرد، متوقف شده و فشار زیادی بر دولت و مردم وارد کرده است. بخش خصوصی نیز به دلیل ناامنی و مشکلات بانکی آسیب دیده است. در این شرایط، میلیونها نفر با فقر شدید و کمبود مواد غذایی مواجه هستند. افغانستان دارای منابع طبیعی غنی است اما بسیاری از این منابع هنوز بهرهبرداری نشدهاند. صادرات عمدتاً شامل تریاک، میوه و خشکبار، فرش دستباف و جواهرات میشود. در حالی که برخی بخشها مانند صادرات محصولات معدنی همچنان فعال هستند، اما این فعالیتها نمیتوانند بحران اقتصادی را کاهش دهند.
-
جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی به افغانستان در سالهای اخیر کاهش یافته و به 13 میلیون دلار در سال 2020 رسیده است. این کاهش ناشی از بحران اقتصادی جهانی و وضعیت سیاسی ناپایدار است. با این حال، افغانستان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود میتواند به عنوان دروازهای برای سرمایهگذاران عمل کند. پروژههای زیرساختی مانند راهآهن که چین و ایران در آن مشارکت دارند، میتواند به تقویت صادرات و سرمایهگذاری کمک کند. همچنین، افغانستان دارای منابع معدنی و نیروی کار جوان است که پتانسیل رشد را افزایش میدهد. اما چالشهایی نظیر خشونت سیاسی، بوروکراسی پیچیده و فساد همچنان مانع جذب سرمایهگذاران خارجی میشود. دولت افغانستان تلاش دارد تا با اصلاحات قانونی و ایجاد انگیزههای لازم، فضای کسبوکار را بهبود بخشد.